Jakiś artykuł opublikowany przez New York Timesa z dnia 5 października podkreśla, w jaki sposób osoby, u których zdiagnozowano demencję, mogą nadal prowadzić aktywne życie po postawieniu diagnozy. Jest kroniką kroków podjętych przez Laurie Scherrer, 60-letnią mieszkankę Pensylwanii z FTD i chorobą Alzheimera o wczesnym początku, aby móc żyć pełnią życia.

Laurie otrzymała diagnozę w wieku 55 lat. Jako dyrektor ds. sprzedaży zaczęła zmagać się z prostą matematyką i stwierdziła, że nie pamięta imion swoich klientów. Jej podróż do FTD rozpoczęła się od „przyjęcia użalania się nad sobą”, ale szybko wykorzystała okazję, aby stworzyć kolejny znaczący rozdział dla siebie i swojej rodziny.

Aby mieć pewność co do przyszłości, Laurie sporządziła dokumenty prawne umożliwiające jej mężowi i innym członkom rodziny podejmowanie w jej imieniu decyzji medycznych i finansowych, gdyby nie była w stanie sama się bronić. Zdobywała wiedzę na temat demencji poprzez grupy wsparcia, wirtualne kawiarnie pamięci i Mentorzy demencji, międzynarodowa społeczność internetowa skupiająca osoby zdiagnozowane. Prowadzi także bloga, Demencja Oszołomiona, aby zapisać swoje doświadczenia i służyć jako przewodnik dla innych w podobnych sytuacjach.

Laurie pozostaje aktywna pięć lat po diagnozie, łącząc propagowanie demencji ze swoją pasją do gotowania i ogrodnictwa. Jej najbliższe plany obejmują wyprawę nurkową do Ameryki Południowej i wakacje kamperem po Nowej Anglii. Dopóki będzie to możliwe, planuje „prowadzić sensowne i szczęśliwe życie”.

Aby uzyskać więcej informacji na temat planowania prawnego i finansowego po diagnozie FTD, odwiedź stronę internetową AFTD.