Uniwersytet Północnej Iowa (UNI) i Agencja ds. Agingu Obszaru Północno-Wschodniego Iowa połączyły siły, aby stworzyć dom symulacyjny demencji, w którym można edukować ludzi, jak to jest żyć z demencją.

Elaine Eshbaugh, profesor gerontologii na UNI, założyła dom symulacji demencji, opierając się na pomyśle, który od lat chciała wprowadzić na uniwersytecie.

„Moim początkowym marzeniem było posiadanie dwóch pokoi w akademiku, w których moglibyśmy przeprowadzić symulację w jednym i coś w rodzaju odprawy w drugim” – powiedział Eshbaugh w wywiadzie dla Artykuł UNI z 19 kwietnia. „Pomyślałem, że to najlepsze, co mogę zrobić, i byłbym tym naprawdę podekscytowany. Jednak dla mnie problem polega na tym, że sugeruje to, że osoby cierpiące na demencję mieszkają w takim samym pomieszczeniu, jak w szpitalu czy domu opieki”.

Od otwarcia w lutym dom symulacyjny co tydzień przyciąga prawie 40 osób, aby przekonać się, jak to jest żyć jako osoba, u której zdiagnozowano demencję. Uczestnicy zakładają rękawiczki, słuchawki i okulary, co powoduje, że czują się zdezorientowani i imitują wrażenie zmiany zmysłów. Na koniec symulacji, która trwa około 45 minut, każdy uczestnik proszony jest o uchwycenie doświadczenia za pomocą słowa lub frazy na kawałku drewna w kształcie mózgu.

Megan Zimmerman z Agencji ds. Agingu w Northeast Iowa stwierdziła, że zrozumienie przez ludzi, jak to jest żyć z demencją, może zwiększyć empatię i wpłynąć na jakość życia osób, u których zdiagnozowano demencję.

„Nierozumienie demencji przez otoczenie wpływa bezpośrednio i negatywnie na osoby chore na demencję” – wyjaśnił Zimmerman. „Kiedy upewnisz się, że ludzie trochę lepiej rozumieją demencję i poznają podstawy komunikacji z osobą cierpiącą na demencję, naprawdę poprawi to jakość życia osób chorych na demencję”.

Przeczytaj cały artykuł z Uniwersytetu Iowa Tutaj.

Źródło zdjęcia: Uniwersytet Północnej Iowa