Partnerzy w FTD Care
Zima 2019

Bez odpowiedniego przygotowania personelu przeniesienie osoby z objawami FTD i anozognozji do wspólnoty opiekuńczej może być wyzwaniem. Osoby z FTD są często młode, zdrowe fizycznie i aktywne oraz wykazują szereg zdolności i ograniczeń poznawczych. Personel zaznajomiony z objawami choroby Alzheimera nie odniesie sukcesu, a zwiększy frustrację, jeśli zastosuje takie samo podejście do opieki nad osobą z FTD. Personel może również zgłaszać strach przed osobami z FTD, które są młodsze i silniejsze niż typowi mieszkańcy.

Umiejscowienie placówki przebiega łatwiej, gdy personel otrzymuje ciągłe szkolenie w zakresie FTD, co pomaga im lepiej zrozumieć, że to zaburzenia oceny sytuacji, a nie utrata pamięci, kształtują potrzeby mieszkańców z FTD. Pozytywne podejście na początkowych i bieżących etapach opieki obejmuje:

• Przed przeprowadzką współpracuj z członkami rodziny, aby ocenić specyficzne potrzeby osoby z FTD, nakreślić odpowiednie podejścia do opieki i zidentyfikować pomocne zasoby.
• Przed przeprowadzką należy przeszkolić personel w zakresie FTD — podzielenie się wyżej wymienioną oceną może zapewnić wiedzę kliniczną i zindywidualizowaną opiekę.
• Zidentyfikuj konkretnych pracowników, którzy rozumieją i czują się komfortowo z FTD.
• Opracuj i opublikuj codzienną rutynę, z którą osoba zdiagnozowana czuje się komfortowo. Nagradzanie wykonania zadania ulubioną przekąską lub aktywnością może zwiększyć sukces w codziennych czynnościach i przestrzeganie leków.
• Przekaż wszystkim pracownikom, że ryzyko ucieczki jest większe wśród osób z FTD ze względu na ich młodszy wiek, niezdolność do oceny ryzyka oraz zachowane umiejętności językowe i poznawcze. Zanotuj momenty lub sytuacje, kiedy dana osoba jest najbardziej aktywna i miej pod ręką aktualne zdjęcie, listę ulubionych miejsc i inne informacje umożliwiające identyfikację na wypadek ucieczki.
• Obserwuj interakcje pomiędzy osobą z FTD a innymi osobami (mieszkańcami, gośćmi i personelem). W razie potrzeby interweniuj pozytywnie, zwłaszcza po zaobserwowaniu zalotów seksualnych i innych potencjalnie niebezpiecznych zachowań. Naucz personel, jak w podobny sposób obserwować i interweniować.
• Poproś członków rodziny o zapewnienie prywatnego towarzysza i zwiększ liczbę kontroli personelu w zakresie monitorowania ze względu na zwiększone ryzyko ucieczki i innych ryzykownych zachowań. Oceń reakcję danej osoby na uwagę indywidualną, ponieważ może to zwiększyć jej dyskomfort.
• Codziennie przeprowadzaj obchody środowiskowe, aby zapewnić bezpieczeństwo. Na przykład wyeliminuj trujące i inne niebezpieczne materiały oraz ogranicz dostęp do obserwowalnej żywności.
• Często przypominaj pracownikom, że zachowania osoby z FTD nie są umyślne; wynikają one ze zmian fizycznych w mózgu. Pozwól pracownikom porozmawiać o tym, jak wpływają na nich trudniejsze zachowania.
• Zapewnianie zmodyfikowanych zajęć indywidualnych w oparciu o przeszłe zainteresowania jest na ogół bardziej skuteczne niż zajęcia grupowe. Mogą one obejmować programy ćwiczeń przeznaczone dla młodszej osoby, takie jak strzelectwo do obręczy.
• Regularna komunikacja z rodziną i personelem jest niezbędna, ponieważ zmieniają się potrzeby jednostki.

Zobacz też:

• Wszystko jest w porządku: anozognozja w zwyrodnieniu czołowo-skroniowym
• Anosognozja behawioralna komplikuje diagnozę, opiekę i relacje rodzinne
• Przyjęcia do psychiatrii w anozognozji
• Wyjątkowe potrzeby wsparcia opiekunów rodzinnych
• Bezpieczeństwo finansowe i anozognozja
• Co zrobić z… anozognozją
• Pobierz cały numer (pdf)