Apatia, charakterystyczny objaw FTD, może być szczególnie trudna do leczenia dla osób, u których zdiagnozowano tę chorobę, partnerów opieki i członków rodziny. Apatia objawia się wyraźną utratą zainteresowania rzeczami, które dla zdiagnozowanej osoby miały znaczenie; może objawiać się brakiem przyjemności podczas świątecznych spotkań, spadkiem pasji w kierunku hobby na całe życie lub nietypowym spadkiem uwagi na higienę.

Apatię w FTD najlepiej scharakteryzować jako pogorszenie zachowań zorientowanych na cel, co stanowi pomocny model zrozumienia i radzenia sobie z nią jako objawem. Zachowanie zorientowane na cel składa się z trzech głównych elementów – inicjacji, planowania i motywacji – z których każdy jest wspierany przez odrębny obszar płata czołowego w mózgu. W miarę postępu FTD może powodować zwyrodnienie tych regionów, co może powodować różne zaburzenia każdego z tych elementów:

Leczenie apatii w FTD najlepiej przeprowadzić poprzez zajęcie się tym elementem zachowania zorientowanego na cel, który najbardziej ucierpiał. Opieka dostosowana do tego „zepsutego” elementu może pomóc osobie, u której zdiagnozowano, lepiej radzić sobie z upośledzeniami związanymi z apatią, aby wznowić czynności, które zostały dotknięte.

Jeśli są problemy z inicjacjapartnerzy opieki mogą spróbować zastosować podejście wielozmysłowe, łącząc różne sygnały, aby pomóc osobie, u której zdiagnozowano, poradzić sobie z upośledzeniem. Na przykład w porze kolacji partner opiekuńczy może ogłosić posiłek, pokazać osobie, u której zdiagnozowano, co je i gdzie będzie jadła, a także zachęcić ją, aby powąchała przygotowane danie. Pomocne może być również minimalizowanie czynników rozpraszających poprzez wyłączenie telewizora, ściszenie muzyki i przyciemnienie oświetlenia.

Jeśli występują upośledzenia planowanieOsoby zdiagnozowane i partnerzy opieki powinni rozważyć uproszczenie codziennych czynności. Czynności związane z opieką, takie jak ubieranie, można usprawnić, ograniczając wybór spodni i koszul do jednej lub dwóch, a partnerzy opiekujący się nimi codziennie będą zmieniać wybór. Może również pomóc w ustaleniu codziennej rutyny, obejmującej czas na hobby i spokojny czas na odpoczynek.

Kiedy występują upośledzenia motywacjaSzczególnie istotne jest personalizowanie podejścia do zainteresowań osoby diagnozowanej. Może pomóc zwiększyć satysfakcję z działań, które pomagają osobie, u której zdiagnozowano, zadbać o swoje dobre samopoczucie, na przykład oferowanie odcinków ulubionego programu po zakończeniu ćwiczeń lub ulubionej przekąski po wzięciu prysznica.

Pracując nad radzeniem sobie z apatią, partnerzy opiekuńczy i członkowie rodziny powinni mieć na uwadze aktualny poziom zdolności osoby, u której zdiagnozowano FTD – dezorientacja i frustracja tylko pogłębiają apatię. Osoba, która spędzała wiele godzin w ogrodzie na świeżym powietrzu, mogłaby na przykład zaopiekować się mniejszym asortymentem roślin domowych z pomocą partnera opiekuńczego.

Przystosowując się do apatii, pomocne może być również podjęcie kroków pozwalających stawić czoła wyzwaniom charakterystycznym dla apatii wariant FTD dana osoba ma, jeśli jest znana. Na przykład, pomagając w rozwiązaniu problemów z planowaniem u osoby z pierwotnie postępującą afazją (PPA), partner opiekuńczy może zapewnić ustrukturyzowane, łatwe do wykonania kroki dotyczące codziennych czynności, aby pomóc w pokonaniu trudności językowych związanych z danym wariantem.

Czy potrzebujesz więcej wskazówek na temat apatii? Skonsultuj się z tym ulotka w formacie PDF od partnerów AFTD w FTD Care, które można pobrać, udostępnić innym i wydrukować. Ogólne porady dotyczące radzenia sobie z objawami FTD można znaleźć na stronie Zarządzanie FTD w witrynie internetowej AFTD.

Jeśli masz pytania dotyczące apatii lub ogólnie FTD, skontaktuj się z infolinią AFTD, aby uzyskać wskazówki, wsparcie i zrozumienie tego, przez co przechodzisz. Z infolinią można się skontaktować pod adresem 1-866-507-7222 Lub info@theaftd.org.