Raport wyemitowany niedawno przez KPIX w San Francisco podkreśla gwałtowny wzrost kreatywności zaobserwowany u niewielkiego odsetka osób z FTD.

Bruce Miller z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco i dramaturg Jake Broder, twórca sztuki Rozpruty, podzielił się z reporterami wglądem w to zjawisko.

Przez ponad dwie dekady badacze FTD, tacy jak dr Miller, badali rzadką grupę osób z FTD, które wykazują ogromną kreatywność. W liście do redakcji czasopisma z 1996 r Lancet czasopiśmie medycznym dr Miller wspomniał o mężczyźnie, u którego zdiagnozowano FTD o imieniu Jack, który spontanicznie zaczął malować, a przez ponad dziesięć lat tworzył prace, które zdobywały nagrody na lokalnych pokazach sztuki. Jak dr Miller dzieli się w swoim raporcie, niektóre osoby, które doświadczają takich wzrostów, jak np. Jack, nigdy przed FTD nie malowały ani nie tworzyły niczego wizualnego.

„Jack był bankierem niezbyt zainteresowanym sztuką, który nagle stał się artystą mającym obsesję” – powiedział dr Miller. „Ludzie, którzy nie byli wzrokowcami przed [FTD], są bardzo zajęci wzrokowo”.

Wybitnym przykładem tego wizualnego zajęcia jest naukowiec, który stał się malarzem, dr Anne Adams, dla której podróż FTD była inspiracją Rozpruty. Prace dr Adams były zawiłe i pełne niuansów, jak na przykład jej najwybitniejszy obraz, będący tłumaczeniem słynnej eksperymentalnej kompozycji kompozytora Maurice’a Ravela, Bolero, w medium wizualne. Broder zauważa, że poprzez dzieło sztuki nawiązało się „mistyczne połączenie” pomiędzy doktorem Adamsem i Ravel, których połączył nie tylko stan, ale także sztuka, którą przynieśli światu.

„To, co przyciągnęło mnie do tej historii, to fakt, że wnosi ona nutę nadziei do symfonii demencji” – powiedział Broder.

Jeśli chodzi o to, dlaczego FTD może powodować u niektórych twórcze przypływy, badacze zaczynają odkrywać, że odpowiedź może leżeć we wzorach atrofii powodowanych przez tę chorobę. Według ostatnich badań obszary mózgu, które zazwyczaj tłumią aktywność kory potylicznej – segmentu mózgu służącego jako centrum przetwarzania wzrokowego – mogą zaniknąć w sposób, który może „odkorkować” kreatywność zwykle tłumioną w normalnym mózgu. Badania te uczą nas o mózgu i pokazują, że wszystkie osoby z FTD mają potencjał do wyrażania siebie poprzez działania artystyczne, takie jak malowanie czy muzyka, aby czuć więź z tymi, których kochają.

Chcesz dowiedzieć się więcej o kreatywności w FTD? Kliknij tutaj aby przeczytać o niedawnym badaniu badającym zmiany w mózgu, które mogą to powodować.

Rozpruty został niedawno wykonany 21 lipca w Konserwatorium Muzycznym w San Francisco.