Jak wynika z niedawnego badania opublikowanego w: zaburzenia FTD występują w Europie częściej niż wcześniej sądzono JAMA Neurologia.

Ponieważ społeczność naukowa jest pionierem lepszych metod badań przesiewowych i kontynuuje poszukiwania biomarkerów FTD, diagnoza powinna stać się łatwiejsza i mniej czasochłonna. Jednak, jak zauważają autorzy badania, może to również zwiększyć szacowany współczynnik zapadalności na FTD (szacowany współczynnik występowania FTD).

Ponieważ dostępnych jest niewiele badań dotyczących częstości występowania FTD, naukowcy postanowili przeprowadzić europejskie badanie badawcze dotyczące występowania otępienia czołowo-skroniowego (FRONTIERS), którego celem było ustalenie, jak często FTD występuje w populacji europejskiej. W projekcie FRONTIERS podjęto także próbę ustalenia, jak często występuje FTD w zależności od płci oraz częstości występowania poszczególnych zaburzeń FTD.

Badacze z projektu FRONTIERS zebrali dane z 13 rejestrów FTD w Wielkiej Brytanii, Holandii, Finlandii, Szwecji, Hiszpanii, Bułgarii, Serbii, Niemczech i Włoszech. Naukowcy bezpośrednio diagnozowali uczestników, stosując standardowe kryteria różne zaburzenia w widmie FTD.

Według FRONTIERS częstość występowania FTD w Europie wyniosła 2,36 przypadków na 100 000 osobolat (osoboczas jest miarą czasu włożonego przez wszystkich uczestników badania). Na podstawie tych danych naukowcy oszacowali, że w Unii Europejskiej występuje 12 057 nowych przypadków FTD rocznie.

Badanie wykazało również, że prawdopodobieństwo wystąpienia FTD było większe u mężczyzn – 2,84 przypadków na 100 000 osobolat w porównaniu z 1,91 w przypadku kobiet. Częstość występowania FTD również wzrastała wraz z wiekiem, osiągając szczyt w wieku 71 lat z 13,09 przypadków na 100 000 osobolat. Najmłodszy wiek w chwili rozpoznania wynosił 21 lat, najstarszy 87.

Najczęstszym typem FTD stwierdzonym w badaniu był wariant behawioralny zwyrodnienia czołowo-skroniowego (bvFTD). Różne warianty pierwotna postępująca afazja (PPA) drugą najczęstszą grupę stanowiły zaburzenia FTD, które przede wszystkim wpływają na ruch, m.in postępujące porażenie nadjądrowe I zwyrodnienie korowo-podstawne, były trzecią najczęstszą grupą. Stwardnienie zanikowe boczne z FTD było najmniej powszechne.

Czy jesteś zainteresowany udziałem w badaniach FTD? Osoby, u których zdiagnozowano FTD, partnerzy opiekuńczy i członkowie rodziny mogą zarejestrować się w programie Rejestr Zaburzeń FTD aby pomóc pobudzić innowacje, które doprowadzą do skutecznych metod leczenia i terapii.

Chcesz przeczytać więcej o badaniach FTD? Sprawdź ten artykuł na temat wykorzystania próbek krwi surowicy jako narzędzia diagnostycznego FTD.