Corey Esannason, była Ambasador AFTD, podkreśliła potrzebę samoopieki u partnerów opiekujących się FTD i podzieliła się swoimi spostrzeżeniami jako praktykująca jogę, partnerka opiekująca się i wolontariuszka AFTD w wywiadzie dla Podcast Joga Magia.

W wywiadzie Esannason przypomniała sobie, jak u jej matki wystąpiły objawy FTD, gdy była w trakcie studiów i rozpoczynała karierę. Jak Esannason powiedziała gospodarzowi Ashley Sondergaard, diagnoza jej matki była dla jej rodziny „burzliwym wydarzeniem” i porównała doświadczenie postępu choroby do powolnego zrywania bandaża.

„Zawsze mówisz swoim dzieciom, że zdejmiesz bandaż bardzo szybko, tak że będzie bolało tylko przez sekundę” – powiedziała Esannason. „Ale czuję, że w przypadku choroby mojej mamy było to jak najwolniejsze ściąganie bandaża, abyśmy mogli zobaczyć wszystkie przemiany i nieprzyjemne rzeczy, które towarzyszą jej chorobie”.

Diagnoza pojawiła się wkrótce po urodzeniu córki Esannason, co spotęgowało trudności związane z radzeniem sobie z objawami poporodowymi podczas opieki nad dzieckiem. Ponadto Esannason wiedziała, że nie będzie miała matki u swego boku, gdy będzie wychowywać córkę. Pomiędzy wychowywaniem noworodka a byciem partnerem w opiece nad matką, znalezienie czasu na samoopiekę było niezwykle trudne.

Esannason w końcu znalazła wsparcie za pośrednictwem AFTD, obejmujące informacje na temat FTD i możliwości nadrobienia zaległości w zakresie samoopieki poprzez Comstocka Dotacje zastępcze. Została wolontariuszką AFTD, a później Ambasadorem.

Kiedy AFTD zapytała, czy Esannason byłaby zainteresowana podzieleniem się swoimi spostrzeżeniami jako instruktorka jogi z innymi partnerami w opiece, przyjęła ofertę, ale – jak zauważyła Sondergaardowi – wiedziała, że musi podejść do zajęć inaczej.

„Większość partnerów opiekujących się osobą z wczesną postacią demencji pracuje w pełnym wymiarze godzin; 9–5, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu” – powiedział Esannason Sondergaardowi. „Musiałam zmienić sposób myślenia o jodze. Nie jest [wykonalne] dla partnera opieki rozkładanie maty do jogi i spędzanie półtorej godziny na pełnej praktyce jogi. Możliwość zrobienia tego to dla nas luksus.”

Esannason na nowo przedstawiła koncepcję jogi na potrzeby sesji z partnerem opiekuńczym, kładąc nacisk na „małe narzędzia”, które można zabrać z maty do jogi i używać w dowolnym miejscu, aby uspokoić się w obliczu lęku, depresji lub frustracji. Esannason zauważyła, że na przykład zwiększona świadomość ciała i ćwiczenia oddechowe mogą pomóc złagodzić stres podczas wizyty u lekarza. Takie praktyki niekoniecznie eliminują czynniki stresogenne spowodowane FTD i jej objawami, stwierdziła; mogą jednak pomóc partnerom opieki lepiej kontrolować ich reakcję na nie.

Esannason omawia niektóre wskazówki, którymi podzieliła się z partnerami w opiece:

• Notowanie: Zatrzymaj się na chwilę, aby poćwiczyć świadomość ciała, zauważając, co się dzieje i jak się czujesz. Czy odczuwasz napięcie lub niepokój w żołądku? Zidentyfikuj, co się dzieje i czego aktualnie potrzebujesz – na przykład, jeśli czujesz się nie uziemiony lub masz zawroty głowy, spróbuj usiąść i odpocząć przez chwilę.
• Ćwiczenia oddechowe: Jako partnerowi w opiece może być trudno oderwać myśli od negatywnego miejsca, ale ćwiczenia oddechowe mogą pomóc Ci skupić się na innych rzeczach. Poświęć chwilę, aby przenieść się mentalnie do ulubionego miejsca, w którym czujesz się najbardziej zrelaksowany – skup się na znajomych widokach, dźwiękach i zapachach, które tam na Ciebie czekają. Zanim zaczniesz kontynuować dzień, weź kilka głębokich oddechów, będąc w swoim ulubionym miejscu.
• Wyciskanie cytryny: Innym sposobem, w jaki partnerzy opieki mogą zmienić swoją uwagę, jest dotykowe ćwiczenie oddechowe zwane „wyciskaniem cytryny”. Weź głęboki oddech, zaciskając pięść, aby „wycisnąć” sok z cytryny. Gdy będziesz gotowy, wypuść powietrze, aby wypuścić sok z cytryny.

Zarówno Sondergaard, jak i Esannason stwierdziły, że choć stosowanie praktyk samoopieki może prowadzić do poczucia winy, partnerzy opieki tylko lepiej radzą sobie ze swoją rolą, dbając o siebie. Dodatkowo, ponieważ wiele technik można zastosować niemal wszędzie i w krótkim czasie, partnerzy terapii nie muszą się stresować brakiem wolnego czasu.

Esannason powiedziała, że partnerzy opiekujący się również mogą zwrócić się do innych osób, które doświadczyły FTD w swoim życiu. Ci ludzie mogą udzielić wglądu we wszystko, od radzenia sobie z chorobą po dbanie o siebie w podróży FTD. Sama obecność innych osób, które rozumieją, przez co przechodzisz, może być potężnym narzędziem samym w sobie, powiedziała.

„W powiązaniu i społeczności drzemie wielka moc” – powiedziała Esannason. „Myślę, że to jedno z narzędzi, które ludzie mogą umieścić w swoim zestawie narzędzi – znajdowanie społeczności, znajdowanie kontaktów”.

Corey Esannason był gospodarzem Seminarium edukacyjne AFTD w 2020 r., aby zademonstrować, w jaki sposób partnerzy opieki mogą radzić sobie ze stresem związanym z podróżą FTD poprzez ćwiczenia uważności i nie tylko.

AFTD oferuje dotacje zastępcze Comstock, aby pomóc partnerom opiekuńczym zaspokoić ich potrzeby podczas opieki nad bliską osobą w domu. Aby zapoznać się z wymaganiami kwalifikacyjnymi, przykładami objętych usług i warunkami dotacji, odwiedź stronę Strona o przyznaniu opieki zastępczej.