Chociaż obecnie nie ma dostępnych leków, które mogłyby spowolnić lub zatrzymać postęp FTD, niektóre leki mogą być przepisywane poza wskazaniami, aby leczyć objawy lub zachowania, których same podejścia niefarmakologiczne nie rozwiązały w wystarczającym stopniu. Lekarze mają swobodę przepisywania leków w celach, które nie zostały specjalnie zatwierdzone przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków, w praktyce znanej jako przepisywanie poza wskazaniami. Przepisywanie poza wskazaniami oznacza, że lek nie przeszedł badań klinicznych pod kątem FTD i istnieje niewiele wskazówek dotyczących jego stosowania w leczeniu FTD.

W przypadku FTD należy zawsze najpierw rozważyć interwencje niefarmakologiczne. Przykłady potencjalnie skutecznych podejść obejmują:

Skierowania do logopedy i terapii zajęciowej mogą również pomóc w identyfikacji i maksymalizacji tych podejść. Osoba żyjąca z FTD powinna przejść ocenę medyczną w celu wykluczenia wszelkich innych schorzeń, które mogłyby przyczyniać się do jej objawów. (AFTD Zarządzanie stroną FTD oferuje więcej informacji na temat podejść do objawów FTD.)

Podejścia niefarmakologiczne nie zawsze działają same w sobie; objawy takie jak lęk i pobudzenie mogą się utrzymywać. W takich przypadkach leki można rozważyć wraz z podejściami niefarmakologicznymi.

W zależności od zespołu opiekującego się osobą, recepty mogą być wydawane przez neurologa, neuropsychiatrę, geriatrycznego psychiatrę, pielęgniarkę, asystenta lekarza, geriatrę lub lekarza pierwszego kontaktu. Podczas umawiania wizyt wyjaśnij, czy lekarz czuje się komfortowo, przepisując leki; jeśli nie, poproś go o skierowanie do kogoś, kto może to zrobić. Bliska współpraca z lekarzem przepisującym leki, w tym rozmowy na temat ryzyka i korzyści związanych z lekami, jest szczególnie ważna podczas omawiania potencjalnych opcji.

Przygotowując się do wizyty lekarskiej, osoba z FTD i/lub jej partnerzy opiekuńczy powinni zidentyfikować najpilniejsze problemy i przeszkody w opiece, z którymi się borykają; pomoże to lekarzowi przepisującemu rozważyć najlepsze opcje. Prowadź dziennik lub kalendarz objawów, a także pozytywnych i negatywnych skutków ubocznych leków, aby podzielić się nimi z lekarzem przepisującym. Monitor zachowań AFTDmogą pomóc Ci dokumentować i udostępniać zauważone przez Ciebie objawy. Aplikacje przeznaczone do przechowywania i zarządzania dokumentacją medyczną mogą również pomóc Ci zachować porządek.

Ważne jest, aby plany leczenia były indywidualizowane, skupiając się na leczeniu objawowym i jakości życia. Nowe leki często będą rozpoczynane od niskiej dawki i zwiększane w razie potrzeby. Niektóre leki mogą wymagać czasu, zanim zobaczysz pełny efekt. Pracownicy służby zdrowia powinni uważnie monitorować leki i ich działanie, aby mogli dostosować (lub przerwać) leki w miarę postępu choroby i zmiany objawów.

Poniższe materiały AFTD zawierają dalsze informacje na temat rodzajów leków i podejść w FTD, które pomogą w przygotowaniu się do tych wizyt: