Jednym z najbardziej niepokojących objawów FTD jest utrata empatii, która może sprawić, że zdiagnozowana osoba stanie się nietypowo obojętna wobec innych ludzi, w tym bliskich. Tej stracie często towarzyszy brak ekspresji emocjonalnej, zwykle objawiający się płaskim afektem lub pustym spojrzeniem.

Rodzina i przyjaciele muszą pamiętać, że te zachowania nie są zamierzone, nawet jeśli zdiagnozowana osoba zachowuje się normalnie w inny sposób. Utrata empatii w FTD jest spowodowana zwyrodnieniem płata czołowego – części mózgu, która pozwala nam łączyć się z innymi, rozumieć normy społeczne i regulować nasze emocje. Uszkodzony płat czołowy może również prowadzić do zachowań obojętnych na uczucia innych (takich jak zmiana kanału, gdy ktoś jest w trakcie przedstawienia) i trudności w odwzajemnianiu empatycznych gestów. Nakładanie się tych objawów jest anozognozja, częsty objaw FTD, który odnosi się do niemożności rozpoznania własnej choroby.

Zbliża się utrata empatii

To normalne, że rodzina i przyjaciele odczuwają stratę, frustrację, złość lub smutek podczas podróży FTD. Utrata empatii może pogorszyć poczucie niejednoznaczna strata których być może już doświadczają. Niezbędne jest wsparcie, czy to za pośrednictwem rodziny i przyjaciół, czy też poprzez zasoby takie jak poradnictwo żałobne lub: Grupa wsparcia.

Bliscy powinni nadal utrzymywać kontakt i wczuwać się w osobę cierpiącą na FTD, oferując jednocześnie tyle miłości i wsparcia, ile tylko mogą. Rodzina i przyjaciele mogą pracować nad opracowaniem nowego sposobu kontaktowania się z osobą z FTD, nie oczekując znanych reakcji, do których mogliby być przyzwyczajeni.

Jednym ze sposobów nawiązania kontaktu jest podkreślenie osiągnięć, kariery i zainteresowań osoby, u której zdiagnozowano diagnozę. Spróbuj porozmawiać o ulubionym filmie lub serialu telewizyjnym, dołączyć do osoby z FTD w celu realizacji ulubionego hobby lub podzielić się zdjęciami i pamiątkami z rodzinnych wakacji. Kontynuuj angażowanie osoby z FTD w obchody urodzin, świąt i innych specjalnych wydarzeń, aby pomóc jej pozostać zaangażowaną i aktywną w życiu rodzinnym. Pomocne może być również udekorowanie domu większą liczbą zdjęć rodzinnych przedstawiających osobę, u której zdiagnozowano chorobę, oraz pamiątki z jej życia, aby podkreślić pozytywne wspomnienia.

Rodzina powinna spróbować rozpoznać, w jaki sposób utrata empatii może powodować negatywne interakcje, takie jak zepchnięcie kogoś z drogi. Użyj pozytywnego podejścia, aby dostosować te zachowania, szczególnie w przypadkach, gdy utrata empatii zbiega się z anozognozją. Na przykład, jeśli osoba z FTD popycha innych, aby dotarli do jedzenia, spróbuj podać im jedzenie, zanim zawołasz innych do jedzenia, które obejmuje regularne posiłki, napoje i zajęcia. Możesz zapobiec negatywnym zachowaniom, upewniając się, że w pierwszej kolejności zaspokojone zostaną potrzeby zdiagnozowanej osoby, jeśli to możliwe.

W miarę postępu FTD potrzeba ciągłego dostosowywania się do nowych wyzwań ma kluczowe znaczenie dla utrzymania empatycznego związku z zdiagnozowaną osobą. Rozpoznawaj i świętuj nieoczekiwane chwile więzi z osobą, u której zdiagnozowano chorobę.

Czy szukasz więcej wskazówek na temat utraty empatii w FTD? Wydanie 13 z AFTD Partnerzy w FTD Care szczegółowo bada sposoby radzenia sobie z tymi trudnymi objawami.