Nowe badanie opublikowane w Komórka zidentyfikował wspólne białko powiązane z kilkoma chorobami neurodegeneracyjnymi, w tym FTD.

Naukowcy odkryli, że białko TMEM106B, białko znajdujące się w błonach lizosomów i endosomów, wydaje się wskazywać na podobieństwo między FTD, postępującym porażeniem nadjądrowym (PSP) i otępieniem z ciałami Lewy'ego.

„Odkryliśmy, że białko zwane TMEM106B może tworzyć włókienka, a takie zachowanie nie było wcześniej znane” – stwierdził biofizyk i autor badań Xinyu Xiang z Uniwersytetu Standford w swoim artykule komunikat prasowy. „Białko to jest głównym składnikiem lizosomów i endosomów, czyli organelli sprzątających śmieci gromadzące się w naszych komórkach wraz z wiekiem”.

Były beneficjent grantu w ramach inicjatywy FTD Biomarkers Initiative finansowanej przez AFTD Anthony WP Fitzpatrick, doktor nauk humanistycznych z Instytutu Mortimera B. Zuckermana w Instytucie Mind Brain Behavior Institute na Uniwersytecie Columbia, kierował badaniami wraz z międzynarodowym zespołem składającym się z 22 współpracowników.

Fitzpatrick i jego zespół wyodrębnili białka z tkanki mózgowej przekazanej przez 11 pacjentów cierpiących na FTD, PSP i demencję z ciałami Lewy’ego. Naukowcy wykorzystali kriomikroskopię elektronową (krio-EM) do błyskawicznego zamrożenia białek w celu uchwycenia drobnych szczegółów ich kształtu i struktury.

„Każda z tych chorób wiąże się z unikalnym splątaniem białek, czyli włókienkami” – dodał. powiedział Doktor Fitzpatrick. „Te białka powiązane z chorobami mają swoje własne kształty i zachowania”.

Według artykułu w Alarm naukowybadacze spekulują, że białko TMEM106B ulega fragmentacji i tworzy włókienka, co następnie zakłóca funkcję lizosomu.

„Mamy teraz obiecujący nowy trop” – dodał dr Fitzpatrick. „Mogłoby to wskazać wspólny wątek łączący szereg chorób neurodegeneracyjnych i otworzyć drogę do nowych interwencji”.

Przeczytaj cały artykuł w Science Alert Tutaj.

Na zdjęciu powyżej: Kluczowy fragment białka TMEM106B, którego kilka modeli atomowych pokazano tutaj, może łączyć się w pojedyncze lub bliźniacze typy włókienek. (Źródło: Andrew Chang i Anthony Fitzpatrick / Instytut Zuckermana / komórka Uniwersytetu Columbia)