Osoby i rodziny, które już zmagają się ze stresem związanym z FTD, stoją teraz w obliczu jeszcze większej niepewności i izolacji podczas pandemii Covid-19. Chociaż w celu powstrzymania wirusa nakazano zachowanie dystansu społecznego, wynikające z tego ograniczenia mogą pozostawić mniej opcji w zakresie zasobów i wsparcia.

Jeśli mieszkasz w domu, szczególnie pomocne może być włączenie zindywidualizowanych zajęć, dostosowanych do osobistych zainteresowań, aby przynieść korzyści i pocieszyć wszystkich domowników. Poniższe wskazówki mogą pomóc Ci włączyć znaczące czynności do codziennej rutyny:

• Identyfikuj i dostosowuj działania w oparciu o osobiste zainteresowania, doświadczenie i umiejętności. Poszukaj zajęć, które stymulują, ale nie są na tyle trudne, aby powodować frustrację lub zniechęcenie. Wypróbuj prostą grę planszową, karcianą, łamigłówkę lub wyszukiwanie słów. W razie potrzeby możesz dostosować zasady. Wiele prostych gier i łamigłówek dostępnych jest także online.
• Spróbuj kreatywnych zajęć. Możesz spróbować prostych projektów artystycznych i rzemieślniczych, codziennego wspólnego śpiewania lub sesji słuchania ulubionej muzyki. Określ, kiedy zaangażować się w określoną czynność, jak ją przygotować, jak uprościć kroki prowadzące do jej ukończenia i jak zapewnić jej bezpieczne wykonanie.
• Spróbuj ustalić stały harmonogram. Utrata ustalonej rutyny może być trudna zarówno dla osoby zdiagnozowanej, jak i dla partnerów opieki. Określenie czynności domowych, które są znajome, przyjemne i znaczące dla Was obojga, a następnie włączenie ich w przewidywalnych momentach dnia może pomóc w stworzeniu zrównoważonej rutyny. Powtarzalne czynności – opisane poniżej – mogą być najłatwiejsze.
• Znajdź sposób, w jaki każdy może wnieść swój wkład. Powtarzające się czynności, takie jak sprzątanie, składanie prania, odkurzanie, zamiatanie lub podlewanie kwiatów, mogą pomóc w zapewnieniu elementu pozytywnego zaangażowania i złagodzeniu zachowań kompulsywnych. W niektórych przypadkach izolacja społeczna może zapewnić więcej czasu na czynności takie jak przygotowywanie posiłków lub zajmowanie się innymi obowiązkami domowymi, w sposób, który otworzy przestrzeń i czas na bardziej świadomą integrację osoby z FTD.
• Uprość środowisko domowe. W razie potrzeby zmodyfikuj środowisko domowe, aby pomóc osobie zdiagnozowanej w wykonywaniu codziennych obowiązków. Usuń niepotrzebne przedmioty i materiały z przestrzeni do ćwiczeń, dostosuj oświetlenie i ogranicz czynniki rozpraszające.
• Wybierz się na regularny spacer. Regularny spacer na świeżym powietrzu może zapewnić świeże powietrze i krótką przerwę od samoizolacji, o ile zdiagnozowana osoba jest w stanie zrozumieć i bezpiecznie praktykować dystans społeczny.
• Ćwicz wdzięk i cierpliwość. To może być stresujący czas dla każdego. Partnerzy opieki powinni starać się okazywać wdzięk i cierpliwość, zamiast argumentować, że coś jest robione zbyt wolno lub nieprawidłowo. Najważniejsze jest, aby zdiagnozowana osoba była zaangażowana w działanie i miała pozytywne nastawienie.
• Stosuj pozytywne techniki komunikacji. Partnerzy opieki mogą pomóc w inicjowaniu działań i udzielać wsparcia do czasu zaangażowania zdiagnozowanej osoby; używaj krótkich, szczegółowych wskazówek; oraz zapewniaj codzienną zachętę i pewność w przypadku oznak stresu.

Dalsze wskazówki na temat znaczenia zindywidualizowanych działań w opiece nad FTD można znaleźć w naszym artykule Letnie wydanie 2016 Partners in FTD Care; sekcja „Co zrobić z…” (s. 6-7) zawiera wskazówki, które mogą być obecnie szczególnie interesujące.

Zdjęcie: Rachael Gorjestani na Unsplash