Hoewel er momenteel geen medicijnen beschikbaar zijn die de progressie van FTD kunnen vertragen of stoppen, kunnen sommige medicijnen off-label worden voorgeschreven om symptomen of gedragingen te behandelen die niet-farmacologische benaderingen alleen niet adequaat hebben aangepakt. Artsen hebben de ruimte om medicijnen voor te schrijven voor doeleinden die niet specifiek zijn goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration, in een praktijk die bekend staat als "off-label" voorschrijven. Off-label betekent dat het medicijn geen klinische proeven voor FTD heeft ondergaan en er is weinig begeleiding beschikbaar voor het gebruik ervan om FTD te behandelen.

Bij FTD moeten niet-farmacologische interventies altijd als eerste worden overwogen. Voorbeelden van potentieel succesvolle benaderingen zijn:

Verwijzingen voor logopedie en ergotherapie kunnen ook helpen bij het identificeren en maximaliseren van deze benaderingen. De persoon die met FTD leeft, moet een medische evaluatie ondergaan om andere aandoeningen uit te sluiten die kunnen bijdragen aan hun symptomen. (AFTD's FTD-pagina beheren (biedt meer informatie over de aanpak van FTD-symptomen.)

Niet-farmacologische benaderingen werken niet altijd op zichzelf; symptomen zoals angst en agitatie kunnen aanhouden. In dergelijke gevallen kunnen medicijnen worden overwogen naast niet-farmacologische benaderingen.

Afhankelijk van het zorgteam van de persoon kunnen recepten worden uitgeschreven door een neuroloog, neuropsychiater, geriatrische psychiater, verpleegkundig specialist, physician assistant, geriater of eerstelijnszorgverlener. Wanneer u afspraken plant, moet u duidelijk maken of de clinicus zich op zijn gemak voelt bij het voorschrijven; zo niet, vraag hem of haar dan om u door te verwijzen naar iemand die dat wel kan. Een nauwe werkrelatie met de voorschrijver, inclusief gesprekken over de risico's en voordelen van medicijnen, is vooral belangrijk bij het bespreken van mogelijke opties.

Bij de voorbereiding op een medische afspraak moeten de persoon met FTD en/of hun zorgpartners de meest urgente zorgproblemen en obstakels identificeren waarmee ze worden geconfronteerd; dit zal de voorschrijver helpen de beste opties te overwegen. Houd een logboek of kalender bij van symptomen, evenals de positieve en negatieve bijwerkingen van medicijnen om te delen met de voorschrijver. Gedragsvolger van AFTDkunnen u helpen symptomen die u hebt opgemerkt te documenteren en te delen. Apps die zijn ontworpen om medische dossiers op te slaan en te beheren, kunnen u ook helpen georganiseerd te blijven.

Het is belangrijk dat behandelplannen worden geïndividualiseerd, met de nadruk op symptoombeheersing en kwaliteit van leven. Nieuwe medicijnen worden vaak gestart met een lage dosis en indien nodig verhoogd. Bij sommige medicijnen kan het even duren voordat u het volledige effect ziet. Zorgverleners moeten medicijnen en hun effecten nauwlettend in de gaten houden, zodat ze medicijnen kunnen aanpassen (of stoppen) naarmate de ziekte vordert en de symptomen veranderen.

De onderstaande bronnen van AFTD bieden meer informatie over soorten medicijnen en benaderingen bij FTD, zodat u zich kunt voorbereiden op deze afspraken: