Een onderzoeksartikel gepubliceerd in Grenzen in de verouderingsneurowetenschappen onderzocht eerder dit jaar het gedrag en de rol van vergrote perivasculaire ruimtes (EPVS) en hyperintensiteiten van witte stof (WMH) in relatie tot frontotemporale degeneratie (FTD).  

WMH zijn laesies in de hersenen die indicatief zijn voor vasculaire aandoeningen, evenals cognitieve en emotionele stoornissen. Perivasculaire ruimtes zijn met vloeistof gevulde ruimtes die kunnen voorkomen in een aantal organen, waaronder de hersenen, waarvan wordt aangenomen dat ze een immunologische rol spelen; uitbreiding van PVS treedt meestal op met de leeftijd, maar kan ook een indicator zijn van dementie. 

De studie bouwt voort op eerder onderzoek naar de rol van WMH en EPVS in de progressie van neurodegeneratieve aandoeningen, waaronder een recente studie die ontdekte dat WMH-opbouw prominenter was bij mensen met FTD-spectrumstoornissen. De studie is mogelijk de eerste die EPVS samen met FTD onderzoekt.  

Vrijwilligers met FTD - inclusief progressieve supranucleaire verlamming Richardson-syndroom (PSP-RS), corticobasaal syndroom (CBS), niet-vloeiende variant primaire progressieve afasie (nfvPPA), semantische variant PPA (svPPA) en gedragsvariant FTD (bvFTD) - ontvangen hersenen MRI's en ondergingen neuropsychologische tests.  

De studie zocht naar EPVS in bepaalde delen van de hersenen, waaronder het centrum semiovale (CSO-EPVS), basale ganglia (BG-EPVS) en hersenstam (BS-EPVS). Onderzoekers zochten ook naar de aanwezigheid van periventriculaire WMH (PWMH) en diepe WMH (DWMH). 

Uit de studie bleek dat PWMH en verschillende vormen van EPVS ervoor zorgden dat mensen met FTLD-stoornissen opvielen ten opzichte van controles. Onderzoekers hebben verschillende cruciale ontdekkingen gedaan, waaronder:  

• Mensen met PSP-RS en CBS hadden meer BS-EPVS 
• Mensen met CBS, bvFTD en nfvPPA hadden minder CSO-EPVS 
• Alle vrijwilligers behalve degenen met CBS hadden een hogere PWMH 

Onderzoekers ontdekten dat BS-EPVS een marker was van verhoogde ernst in PSP-RS en CBS. PWMH was ondertussen een ziektemarker voor bvFTD, nfvPPA en svPPA.  

De studie wijst op de behoefte aan meer longitudinaal onderzoek om de pathologie van EPVS en WMH beter te begrijpen, en de effecten die ze hebben op de progressie van FTD-aandoeningen.  

Andere onderzoeksprojecten om FTD-stoornissen te bestuderen zijn aan de gang en velen zijn op zoek naar deelnemers. Als u een FTD-diagnose heeft of voor iemand zorgt met een FTD-diagnose, kunt u zich aanmelden voor de FTD-stoornissenregister, een beveiligde elektronische database waarmee mensen met FTD en hun zorgpartners hun ervaringen kunnen delen om te helpen bij onderzoek. Het register kan u ook helpen op de hoogte te blijven van onderzoek en u in contact te brengen met mogelijkheden om deel te nemen.