Todd J. Cohen, PhD, begon zijn zoektocht naar FTD-onderzoek toen hem in 2009 de eerste postdoctorale beurs van AFTD werd toegekend.

Sinds hij de inaugurele AFTD-beurs heeft ontvangen, leidt Dr. Cohen nu het Cohen Lab aan de Universiteit van North Carolina (UNC) Chapel Hill, waar hij de klinische aspecten van FTD, de ziekte van Alzheimer, amyotrofische laterale sclerose (ALS) en andere neurodegeneratieve ziekten bestudeert.

Hij maakte kennis met AFTD tijdens zijn postdoctorale ambtstermijn bij het Center for Neurodegenerative Disease Research van de Universiteit van Pennsylvania. Dr. Cohen, nu assistent-professor neurowetenschappelijk onderzoek bij UNC Chapel Hill, zei dat het ontvangen van de AFTD postdoctorale beurs de katalysator was die hem vooruit duwde op zijn FTD-pad.

“[De fellowship] heeft mij op een traject gezet om dit soort werk te doen. Mijn lab omvat veel dingen waar de FTD-wereld om geeft, en veel daarvan begon in 2009 met de fellowship”, vertelde Dr. Cohen aan AFTD. “Al die jaren later werk ik aan de twee eiwitten waarvan terecht wordt aangenomen dat ze de oorzaak zijn van FTD.”

Samen met zijn cohort studenten aan UNC Chapel Hill bestudeert Dr. Cohen tau- en TDP-43-eiwitten, waarvan de abnormale ophopingen in verband zijn gebracht met FTD. Sinds 2010 heeft zijn onderzoek onderzocht hoe verschillende enzymen tau modificeren en waarom eiwitten aggregeren. In The Cohen Lab gebruikt hij een reeks modellen en systemen om neuronen te bestuderen die door deze eiwitaggregaten worden beïnvloed.

“We hebben trajecten kunnen volgen om te vragen hoe tau werkt en hoe TDP-43 daadwerkelijk neuronen doodt. We gebruiken elk systeem dat je maar wilt gebruiken, zoals muizen, neuronen die je kunt laten groeien op basis van stamcelmodellen, neuronen die we in een schaaltje laten groeien, en recombinante gezuiverde eiwitten. We doen wat nodig is om te zien of we een neuron in leven kunnen houden door het te behandelen met iets dat het beter maakt. We hopen dat dit betrekking heeft op een persoon met FTD, omdat we hun neuronen beter willen maken”, zei Dr. Cohen.

Dr. Cohen's aanvankelijke samenwerking met AFTD heeft sindsdien aanvullende onderzoekssubsidies opgeleverd van de National Institutes of Health (NIH), de Muscular Dystrofy Association (MDA) en CurePSP. Tevens werd hem een AFTD Pilot Grant in 2017 om nieuwe diermodellen te ontwikkelen van FTD veroorzaakt door mutante tau-eiwitten.

Dr. Cohen benadrukte het belang van het zijn van een AFTD-beurs en subsidieontvanger, en zei: “Dat is precies het soort missie voor dit soort programma’s, om nieuwe mogelijkheden voor ontdekking te creëren in de hoop dat we nieuwe modellen kunnen creëren en nieuwe therapieën kunnen ontwikkelen voor de ziekte. Dat is wat wij doen.”

De impact van AFTD en de toekomst van FTD-onderzoek

Met de opkomst van klinische onderzoeken naar FTD en de ontwikkeling van gentherapieën schat Dr. Cohen dat onderzoeksinspanningen binnen het komende decennium zullen leiden tot effectievere manieren om personen bij wie de diagnose FTD is gesteld, te behandelen.

“Er zullen betere manieren komen om [de gediagnosticeerde personen] te behandelen met nieuwe technologie en betere manieren om biomarkers voor het vroege begin van de ziekte te monitoren,” zei Dr. Cohen. “De ontwikkeling van deze tests zal de komende jaren echt vooruitgang boeken.”

Hij hoopt dat de studenten die in zijn laboratorium werken, hun eigen onderzoekslaboratoria zullen gaan leiden die de voortgang van het FTD-onderzoek voortzetten. Dr. Cohen merkte op: “Als de eerste AFTD-beurs er niet was geweest, denk ik dat ik ander werk zou doen. Zij hielden mij in dit traject omdat zij mijn werk steunden. Ik hoop dat ik in 2031 nog steeds FTD-werk doe.”

Dr. Cohen herinnerde zich hoe de wetenschappelijke onderzoeksgemeenschap van AFTD de afgelopen tien jaar is gegroeid, daarbij verwijzend naar de omvang van de steun van de organisatie aan neurowetenschappelijke onderzoekers.

“AFTD is een bloeiende organisatie die het heel goed doet en het aantal aangeboden fellowships is enorm gestegen. AFTD werkt samen met andere stichtingen om gezamenlijk fellowships aan te bieden; dat zijn de dingen die je wilt. Vanuit elk perspectief is het uitgegroeid tot een volwaardige organisatie die klinisch en fundamenteel werk ondersteunt en tegelijkertijd mensen ondersteunt die de volgende generatie FTD-onderzoek gaan voortbrengen. Dat is de maatstaf voor succes.”