Verschillende personen bij wie de diagnose vroegtijdige dementie is gesteld, vertellen hun verhalen over het voor het eerst opmerken van hun symptomen in een onlangs gepubliceerde mondelinge geschiedenis van hun vroege dementie.

In een recente Geduldig zijn artikeldeelden individuen met verschillende vormen van dementie momenten waarop ze voor het eerst wisten dat er iets mis was, waaronder John Wood, een kunstpedagoog die met FTD leeft.

“Vóór 2014, op mijn werk waar ik les gaf aan de Detroit School of Arts, verdwaalde ik in het gebouw. Ik zou vergeten waar ik de volgende keer moest zijn. Ik probeerde het te compenseren met aantekeningen”, zei Wood in het artikel. ‘Ik zou vergeten waar ik de volgende keer moest zijn. Ik heb geprobeerd dit te compenseren met aantekeningen. Ik had een klembord met mijn agenda erop. Als je moeite hebt met onthouden, helpen zelfs die dingen niet echt.”

Kathy Collins, bij wie op 57-jarige leeftijd de diagnose beginnende dementie werd gesteld, zei dat ze niet begreep wat er met haar gebeurde toen haar symptomen zich voordeden.

“Ik huilde heel vaak en was, weet je, een huilbaby, denk ik. Veel angst – heel veel angst, ‘zei ze.

Don Kent, die Lewy body dementie heeft, vertelde dat zijn familie zijn gedragsverandering opmerkte voordat hij besefte dat er iets aan de hand was.

'Ik merkte het niet zo erg als mijn vrouw en mijn zoon het opmerkten, en ze zeiden: 'Wat is er mis met papa?' Ik ben altijd een soort ontspannen persoon geweest, heel langzaam boos en relatief koel onder druk,' herinnert Kent zich. “Ik was procesadvocaat, dus in een rechtszaal moet je dat ook blijven. En opeens had ik een soort explosieve persoonlijkheid, heel boos, die gemene dingen tegen mensen zei die ik nog nooit eerder had gedaan.

Lees het volledige Geduldig zijn artikel hier.