Murray Grossman, MDCM, EdD, een internationaal erkende leider in FTD-wetenschap en een van de oprichters van AFTD's Medical Advisory Council (MAC), stierf op 4 april, het Penn Memory Center aangekondigd op 10 april. Dokter Grossman werd 71.

Dr. Grossman was al meer dan drie decennia professor neurologie aan de Universiteit van Pennsylvania en speelde een cruciale rol bij de totstandkoming van AFTD. Eind jaren negentig regelde hij dat Helen-Ann Comstock, een voormalige FTD-verzorger, UPenn-kantoorruimte in een buitenwijk van Philadelphia gebruikte voor vergaderingen van haar FTD-steungroep. Mevrouw Comstock zou verder gaan vond AFTD in 2002, het verstrekken van middelen, ondersteuning en informatie voor FTD-families in het hele land.

Samen met Dr. Virginia M.-Y. Lee en de wijlen dr. John Trojanowski, ook van UPenn, zei mevrouw Comstock dat Dr. Grossman "een belangrijke rol speelde bij het vestigen van AFTD als de leidende organisatie van het land gericht op FTD."

Dr. Grossman, auteur of co-auteur van meer dan 600 wetenschappelijke artikelen, richtte zijn onderzoek op de ziekte van Alzheimer en aanverwante vormen van dementie, met bijzondere aandacht voor dementie op jonge leeftijd, zoals FTD. Hij werkte aan het identificeren van biomarkers voor neurodegeneratieve ziekten en publiceerde recente studies over de levensvatbaarheid van neurofilament licht En hersenvocht als potentiële FTD-biomarkers.

Dr. Grossman produceerde ook invloedrijk werk over diagnostische criteria voor specifieke FTD-subtypen. A korte biografie gepubliceerd op de UPenn-website merkt op dat hij "een van de eersten was die erkende dat patiënten met bewegingsstoornissen zoals de ziekte van Parkinson en corticobasale degeneratie ook cognitieve beperkingen kunnen hebben [en] de eerste kwantitatieve beschrijving gaf van progressieve niet-vloeiende afasie."

Dr. Grossman richtte de Penn FTD-centrum in 2010. Het centrum roept experts uit verschillende disciplines bijeen om de zorg, diagnose en behandeling van FTD te verbeteren. Het biedt ook klinische genetische adviesdiensten voor FTD - een bijzondere passie van Dr. Grossman.

Na zijn dood prezen vrienden en collega's Dr. Grossman's eindeloze energie, zijn samenwerkingsgeest en zijn mentorschap van talloze jonge bijdragers aan de FTD-wetenschap. "Murray heeft veel van de opkomende leiders in FTD-onderzoek en klinische zorg opgeleid en begeleid", aldus Susan LJ Dickinson, CEO van AFTD. “Hij laat het Penn FTD Center in bekwame en toegewijde handen achter, en zijn nalatenschap omvat onder meer het verzekeren dat een nieuwe generatie clinici en wetenschappers zal blijven streven naar goedgekeurde behandelingen voor FTD.

"Of het nu ging om het verduidelijken van diagnostische criteria voor FTD, het werken met families met genetisch risico, of het onderzoeken van potentiële FTD-biomarkers, Murray's werk was altijd gebaseerd op zijn diepe medeleven met iedereen die door FTD werd getroffen," vervolgde Dickinson. “Zijn leiderschap, begeleiding en wijsheid zijn enorm belangrijk geweest voor de groei van AFTD en zullen een blijvend aspect van zijn nalatenschap zijn. Het was een eer en een voorrecht om hem een vriend te mogen noemen.”