Een artikel gepubliceerd door STAT onderzoekt het verband tussen het begin van FTD en een piek in visuele creativiteit die een klein percentage van de mensen met de ziekte ervaart.

Het artikel introduceert Carol Spence, een vrouw bij wie FTD werd vastgesteld en die een golf van creativiteit ervoer naarmate de ziekte vorderde. Spence was al een getalenteerde handwerkster die miniatuurpoppen maakte en was bekend met kunst, maar na FTD wendde ze zich tot schilderen. Na een incident waarbij Spence een antieke tafel overschilderde, zorgde haar dochter, Paige Spence-Berthiaume, ervoor dat ze altijd over kunstbenodigdheden beschikte.

Zoals het artikel echter benadrukt, verschillen de door FTD veroorzaakte pieken in creativiteit aanzienlijk van het gebruik van kunstzinnige therapie om de symptomen van de ziekte onder controle te houden. Adit Freeberg, een onderzoeker aan het Memory and Ageing Center van de Universiteit van Californië, San Fransisco, vertelde STAT dat mensen met door FTD geïnduceerde creativiteit een affiniteit voor kunst zouden kunnen ontwikkelen die ze nooit eerder hadden, wat een dramatische verschuiving aantoont in wat ze produceren. of er enorm veel tijd aan besteden.

“Het is echt een hersenziekte die mensen op soms opvallend verschillende manieren treft, afhankelijk van in welke delen van de hersenen de ziekte begint,” vertelde Bradford Dickerson, directeur van de FTD-eenheid van het Massachusetts General Hospital en medisch adviseur van AFTD, aan STAT.

Zoals sommige Recent onderzoek hebben aangetoond dat de atrofiepatronen die gebruikelijk zijn bij FTD soms gebieden van de hersenen kunnen verminderen die de activiteit in de dorsomediale occipitale cortex onderdrukken, een segment van de occipitale kwab dat dient als het visuele verwerkingscentrum van de hersenen. Er wordt getheoretiseerd dat de atrofie van de gebieden die de occipitale kwab onderdrukken, intensere visuele ervaringen veroorzaakt bij mensen die getroffen zijn door FTD, wat bijdraagt aan hun visuele creativiteit.

Zoals het artikel echter opmerkt, is niet alle door FTD geïnduceerde creativiteit puur gebaseerd op schilderkunst. Andere door FTD getroffen kunstenaars hebben kunstvormen gebruikt zoals beeldhouwen of muziek componeren, zoals de beroemde Franse componist Maurice Ravel, wiens beroemde uiteindelijke compositie Bolero wordt verondersteld te zijn geschreven terwijl hij werd getroffen door FTD.

Bolero zou Ravel later in contact brengen met een andere kunstenaar, Dr. Anne Adams, een Canadese wetenschapper die schilder is geworden en bij wie FTD is vastgesteld. Het schilderij van Dr. Adams Het ontrafelen van Boléro vertaalde elke maat van het stuk naar een visueel medium – op het moment dat het kunstwerk werd gemaakt, had Dr. Adams geen idee van Ravels vermoedelijke diagnose.

Hoewel ze spectaculaire resultaten kunnen opleveren, vertraagt de piek in creativiteit FTD niet. Het artikel laat zien hoe de kunst van Spence veranderde naarmate haar kunst vorderde. Naarmate de delen van haar hersenen die cruciaal zijn voor het herkennen van gezichten en emoties werden aangetast, begonnen haar zelfportretten steeds legere gezichtsuitdrukkingen te vertonen. Net als Adams en Ravel zou Spence uiteindelijk haar vermogen om kunst te maken verliezen als gevolg van FTD.

In het artikel wordt opgemerkt dat FTD weliswaar een wrede ziekte is, maar dat de creatieve pieken die het kan veroorzaken meer zijn dan alleen mooi: ze dienen als een manier voor mensen om zich te uiten, verbinding te maken met de mensen om hen heen en prachtige werken te creëren om hen aan te herinneren.

De connectie van Dr. Anne Adams en Maurice Ravel via kunst was het onderwerp van het stuk ontrafeld. AFTD sponsorde een recent optreden van één nacht aan het San Francisco Conservatorium voor Muziek.

Een reportage over dit onderwerp werd onlangs ook uitgezonden door KPIX in San Francisco; Klik hier meer leren.