Door het hamantaschen-recept van haar moeder met haar gemeenschap te delen, zijn de jeugdherinneringen bewaard gebleven Jeruzalem Post columniste Erin Baser, ondanks die van haar moeder primaire progressieve afasie (PPA) diagnose.

Beser herinnert zich hoe haar moeder haar tijdens het koken uit de keuken hield, zelfs als ze zich voorbereidde op Joodse feestdagen zoals Chanoeka of Pesach. In de aanloop naar het Poeriemfeest nodigde Besers moeder haar echter altijd uit in de keuken om te helpen hamantaschen te maken. Terwijl ze samen aan het bakken waren, vertelde de moeder van Beser over de oorsprong van hamantaschen en waarom ze ze maakten voor een vakantie.

"De koekjes van semi-mysterieuze oorsprong zijn de kern om de eter te helpen de joodse feestdag Poerim te vieren - een verhaal verteld over een schurk, Haman, die het Joodse volk in het oude koninkrijk Perzië wilde vernietigen", schrijft Beser. "Het koekje is de ultieme wraak: de Jiddische naam betekent 'Haman's oren', dus uiteindelijk zijn wij het, de Joden, die uiteindelijk onze onderdrukker consumeren, en niet andersom."

Enkele jaren geleden merkte Beser echter dat haar moeder moeite had met communiceren. Tijdens een bezoek aan het huis van Beser in New York City om Rosh Hashanah te vieren, zag ze dat haar moeder niet onder woorden kon brengen dat ze een speciale appeltaart had meegebracht. Tijdens datzelfde bezoek merkt Beser op dat haar moeder ook de tafel dekte om zich voor te bereiden op de rustdag van zaterdag, ondanks dat het een dag te vroeg was.

In 2021, toen Beser zich voorbereidde op Poerim, herinnerde ze zich dat ze al bijna een jaar geen sms'jes of e-mails van haar moeder had ontvangen, afgezien van een enkel document.

"Getiteld 'Mommy's Hamantaschen Recept', stond het document mijn moeder en mijn zoon toe om samen te bakken via FaceTime," zei Beser. "Ook al was ze aan de telefoon, mijn moeder lachte en was aanwezig."

Bij de moeder van Beser werd datzelfde jaar de diagnose PPA gesteld. Het volgende jaar kon ze niet deelnemen aan Purim met Besers familie. De kans deed zich echter voor om oude herinneringen levend te houden.

Als joodse opvoeder was Beser verantwoordelijk voor het ontwikkelen van virtuele activiteiten voor haar gemeenschap tijdens de pandemie. Ze merkt op dat de gemeenschap besloot om samen hamantaschen te bakken in een massale Zoom-oproep. Beser stuurde "Mommy's Hamantaschen Recept" naar 500 huishoudens in Lower Manhattan en deelde de herinneringen met haar hele gemeenschap.

"Mijn moeder leeft nog, godzijdank, in relatief goede gezondheid, en daar ben ik elke dag dankbaar voor en voor mijn vader, die haar fulltime verzorger is." Beser schrijft. “Ik probeer me te concentreren op het feit dat ze er nog is en niet stil te staan bij de delen van haar die ontbreken. En dus, terwijl haar absoluut heerlijke recept dit jaar weer in talloze Joodse huizen wordt gebruikt, denk ik aan alle kinderen die de ervaring opdoen die een hoogtepunt van mijn jeugd was: het vormen van hamantaschen die op de een of andere manier nooit uit elkaar vallen, met behulp van mijn moeders recept.”

Geïnteresseerd in het lezen van andere perspectieven op de FTD-reis? Klik hier om te lezen over een columnist die haar 'gekke en weemoedige' leven deelt met haar man met FTD. Klik hier om te lezen hoe een vrouw haar dagboek publiceerde om haar FTD-reis met haar man met anderen te delen.