Een studie gepubliceerd in het medische tijdschrift Cortex benadrukt de importAom onderscheid te maken tussen de verschillende soorten ontremming bvFTD.

Het onderzoek werd uitgevoerd door Lara Migliaccio en Bénédicte Batrancourt van het FrontLab-team van het Paris Brain Institute. Voor het onderzoek rekruteerden de onderzoekers 23 deelnemers met bvFTD en 24 controledeelnemers uit het Pitié-Salpêtrière Ziekenhuis in Parijs.

Deelnemers werd gevraagd om 45 minuten alleen door te brengen in een kamer die op een wachtkamer leek en vrijelijk kon communiceren met alles daarin (variërend van eten en drinken tot tijdschriften en spelletjes), terwijl onderzoekers camera's gebruikten om hun gedrag te observeren. Volgens het onderzoek vertoonden zowel mensen met als zonder een bvFTD-diagnose een zekere mate van ontremming omdat ze alleen in de kamer waren, hoewel de ontremming veel uitgesprokener was bij mensen met bvFTD.

Onderzoekers classificeerden ongeremd gedrag in drie categorieën:

• Dwangmatig gedrag: Herhaalde bewegingen of acties zoals handen wrijven of een raam openen en sluiten.
• Impulsief gedrag: Dit gedrag wordt doorgaans gekenmerkt door het optreden van sterke emoties en omvatte schreeuwen, lachen en dansen.
• Sociaal ongeremd gedrag: Acties ondernomen door iemand die geen rekening hield met sociale normen, zoals overmatig vertrouwd zijn met anderen of het niet opvolgen van de instructies voor het onderzoek.

Naast het opmerken van de verschillen tussen ongeremd gedrag, benadrukten onderzoekers ook dat hoe actiever iemand met bvFTD was, hoe kleiner de kans was dat hij sociaal ongeremd gedrag vertoonde. Het algemene niveau van ontremming werd ook verminderd wanneer mensen met bvFTD gefocust waren op het voltooien van een taak, zoals een vragenlijst die hen door onderzoekers werd gegeven.

Als zodanig zijn de onderzoekers van mening dat het stimuleren van mensen met bvFTD nuttig zou kunnen zijn bij het verminderen van ontremming, evenals frustratie en opwinding. Stimulatie kan echter schadelijk blijken te zijn als deze niet op de juiste manier wordt gegeven, omdat mensen met bvFTD de neiging hebben gestrest te raken wanneer ze handelingen moeten uitvoeren die de symptomen moeilijk of onmogelijk maken. De onderzoekers raden aan activiteiten te individualiseren op basis van iemands hobby's en interesses, of die aansluiten bij typische huishoudelijke taken waaraan ze gewend zijn.

“Frontotemporale dementie moet vanuit de onzichtbaarheid naar boven komen. Omdat patiënten geen zorg kunnen zoeken, wat gebruikelijk is bij neurogedragsziekten, hebben ze niet echt een eigen stem.” Migliaccio vertelde het Neurowetenschappelijk nieuws. “Zorgverleners voelen zich vaak verloren omdat patiënten jong zijn en zelden comorbiditeiten hebben. Verpleeghuizen of ziekenhuizen zijn geen geschikte plekken voor hen.”

Klik hier om een artikel van AFTD's te lezen Partners in FTD Zorg, dat meer informatie geeft over ontremming bij bvFTD.

Klik hier voor meer informatie over bvFTD.