De Sydney Morning Herald beschrijft de levens van Australiërs bij wie de diagnose dementie is gesteld, waaronder verschillende personen met FTD in een land artikel gepubliceerd op 25 april.

Bij een van de proefpersonen, Natalie Ive, 49, werd begin veertig de diagnose primaire progressieve afasie (PPA) gesteld. De voormalige lerares zei dat het leven met PPA alledaagse situaties uitdagender maakt dan ze gewend is. Zelfs uitstapjes naar de supermarkt worden nauwkeuriger gepland en omvatten zelfs winkelen met een koptelefoon op "om alle andere dingen buiten te sluiten, zodat het niet overweldigend wordt", zei ze in het artikel.

Anders, vervolgde ze, ‘zijn er gewoon te veel zintuiglijke dingen aan de hand. Ik heb mijn notitieblok, ik heb mijn pen, muziek aan, dus daar concentreer ik me alleen op.

Volgens de Ochtend HerautIn Australië leven 472.000 mensen met dementie, van wie ongeveer zes procent lijdt aan dementie op jonge leeftijd. Dat geldt ook voor Chris White, bij wie op 67-jarige leeftijd de diagnose gedragsvariant (bvFTD) werd gesteld. Zijn vrouw, Kathryn Moyle, zei echter dat ze de veranderingen bij hem minstens tien jaar vóór zijn diagnose opmerkte.

"Ik zei al jaren tegen een vriend: 'Ik denk echt niet dat hij dezelfde is, er is iets mis'", zei Moyle in het artikel. “De diagnose was op één niveau echt geruststellend en op een ander niveau verontrustend. Ik was opgelucht toen ik hoorde dat dit was wat er met hem aan de hand was, omdat hij niet accepteerde dat ik dacht dat zijn gedrag problematisch was.

Bij Geoff Fairhall werd op 66-jarige leeftijd de diagnose FTD gesteld, nadat hij tien jaar lang onjuiste diagnoses had gekregen. Eén arts vertelde hem dat hij “te jong” was en “niet het type” om dementie te krijgen.

“Het was verschrikkelijk in die tijd; dokters hadden geen goed begrip”, vertelde zijn vrouw, Anne Fairhall, aan de krant Ochtend Heraut.

Lees het volledige Sydney Morning Herald artikel hier.